ingrid week 2
Door: ingrid
Blijf op de hoogte en volg Ingrid en Claudine
04 Augustus 2014 | Cambodja, Sâmraông
Week 2 Ingrid
Het werk in het ziekenhuis is indrukwekkend. Het is een zogenaamd niveau 2 zks en dit betekent dat er weing mogelijkheden zijn om te behandelen maar ook om juiste diagnoses te stellen. Er is een röntgenapparaat, echografie en een laboratorium met beperkte middelen. Enkele artsen zijn geschoold en/of bekwaam om deze apparatuur te bedienen. Er is 1 arts die een vervogopleiding tot chirurg heeftg gevolgd en enkele artsen asisteren bij de operatties. Een vrouwelijke arts heb ik veel aan het werk gezien op de verlosafdeling en ik heb haar samen met de chirurg een sectio zien doen. De chirurg deed de essentiële zaken zoals de incisie maken en sluiten. Alle operaties gaan onder epiduraal(ruggeprik).
De sectio die ik gezien heb betrof een vrouw van in de dertig met een landurige uitdrijving, De vrouw had ik de vorige dag al gezien op de verloskamer en was toen al erg misselijk en kwam angstig over.
Tijdens de sectio kreeg ze een arteriele bloeding (ik snap nu waarom laarzen op de OK heel handig zijn ) en de vrouw kreeg superlage tensies en ging in schock.Er werd door de verloskundige (deze stond klaar om het kind op te vangen in een mandje) assistentie gehaald. De verpleegkundige die kwam helpen, moest van de emergencyafdeling komen en dit duurde even. De verpleegkundige was overigens heel adequaat met medicatie geven, vullen, op de kap nemen etc. Overigens hebben ze geen drukzak om onder druk infuus vloeistof toe te dienen, maar dit werd op de hand gedaan.
Ondertussen werd snel het kind gehaald en omdat iedereen druk bezig was kon ik als toeschouwer toch wat doen, namelijk het kind opvangen, afdrogen etc. Hiervoor moest ik wel een deurtje verder, want de operatiekamer is te klein. Op de gang stond een brancard met beperkt opvangmateriaal. Trouwens geen zuurstof te zien, mocht het nodig zijn. Het kind deed het gelukkig goed. Na de geboorte wordt er ook hier vit K gegeven , maar wel intramusculair. Verder krijgen alle kinderen oogzalf, dit herinner ik me van 30 jaar terug, maar ws komen infecties hier nog steeds veel voor. Ik heb de verpleegkundigen oogzalf zien toedienen maar niet altijd effectief, namelijk bij krijsende kinderen met dichtgeknepen ogen waardoor de zalf op de oogleden beland ipv erin.
Na de operatie worden de patienten naar een soort van recovery gebracht. Daar wordt nog eens tensie en temp gemeten, maar verder geen vochtbalans oid bijgehouden Een vochtbalans bijhouden ben ik bij geen enkele patient tegengekomen. Zelfs niet bij een patient die dyspneuisch was, zuurstof kreeg, lasix, infuus en niet plaste. De verdenking was longoedeem. Helaas heeft patient tet overigens niet overleeft. HIj wilde of kon niet overgebracht worden naar het zks in Siem reap. De patient moet dit zks ook weer betalen en de familie beslist dan of de patient overgaat
De patienten worden geheel door de familie verzorgd en dat gaa hier heel ver. Bij het overtilenn na de operatie worden een paar familieleden verzocht om op de andere kant van het bed te staan en mee te tillen. Bijhouden of het infuus leeg is, de catheterzak legen, helpen bij plassen etc, ...er komt geen verpleegkundige aan te pas. op mijn vraag of de vrouw met de sectio voldoende had geplast werd de familie dus geconsulteerd.....
Het oploaden van foto's lukt helaas niet via deze site.
groeten uit een warm azie, wordt vervolgd, Ingrid
Het werk in het ziekenhuis is indrukwekkend. Het is een zogenaamd niveau 2 zks en dit betekent dat er weing mogelijkheden zijn om te behandelen maar ook om juiste diagnoses te stellen. Er is een röntgenapparaat, echografie en een laboratorium met beperkte middelen. Enkele artsen zijn geschoold en/of bekwaam om deze apparatuur te bedienen. Er is 1 arts die een vervogopleiding tot chirurg heeftg gevolgd en enkele artsen asisteren bij de operatties. Een vrouwelijke arts heb ik veel aan het werk gezien op de verlosafdeling en ik heb haar samen met de chirurg een sectio zien doen. De chirurg deed de essentiële zaken zoals de incisie maken en sluiten. Alle operaties gaan onder epiduraal(ruggeprik).
De sectio die ik gezien heb betrof een vrouw van in de dertig met een landurige uitdrijving, De vrouw had ik de vorige dag al gezien op de verloskamer en was toen al erg misselijk en kwam angstig over.
Tijdens de sectio kreeg ze een arteriele bloeding (ik snap nu waarom laarzen op de OK heel handig zijn ) en de vrouw kreeg superlage tensies en ging in schock.Er werd door de verloskundige (deze stond klaar om het kind op te vangen in een mandje) assistentie gehaald. De verpleegkundige die kwam helpen, moest van de emergencyafdeling komen en dit duurde even. De verpleegkundige was overigens heel adequaat met medicatie geven, vullen, op de kap nemen etc. Overigens hebben ze geen drukzak om onder druk infuus vloeistof toe te dienen, maar dit werd op de hand gedaan.
Ondertussen werd snel het kind gehaald en omdat iedereen druk bezig was kon ik als toeschouwer toch wat doen, namelijk het kind opvangen, afdrogen etc. Hiervoor moest ik wel een deurtje verder, want de operatiekamer is te klein. Op de gang stond een brancard met beperkt opvangmateriaal. Trouwens geen zuurstof te zien, mocht het nodig zijn. Het kind deed het gelukkig goed. Na de geboorte wordt er ook hier vit K gegeven , maar wel intramusculair. Verder krijgen alle kinderen oogzalf, dit herinner ik me van 30 jaar terug, maar ws komen infecties hier nog steeds veel voor. Ik heb de verpleegkundigen oogzalf zien toedienen maar niet altijd effectief, namelijk bij krijsende kinderen met dichtgeknepen ogen waardoor de zalf op de oogleden beland ipv erin.
Na de operatie worden de patienten naar een soort van recovery gebracht. Daar wordt nog eens tensie en temp gemeten, maar verder geen vochtbalans oid bijgehouden Een vochtbalans bijhouden ben ik bij geen enkele patient tegengekomen. Zelfs niet bij een patient die dyspneuisch was, zuurstof kreeg, lasix, infuus en niet plaste. De verdenking was longoedeem. Helaas heeft patient tet overigens niet overleeft. HIj wilde of kon niet overgebracht worden naar het zks in Siem reap. De patient moet dit zks ook weer betalen en de familie beslist dan of de patient overgaat
De patienten worden geheel door de familie verzorgd en dat gaa hier heel ver. Bij het overtilenn na de operatie worden een paar familieleden verzocht om op de andere kant van het bed te staan en mee te tillen. Bijhouden of het infuus leeg is, de catheterzak legen, helpen bij plassen etc, ...er komt geen verpleegkundige aan te pas. op mijn vraag of de vrouw met de sectio voldoende had geplast werd de familie dus geconsulteerd.....
Het oploaden van foto's lukt helaas niet via deze site.
groeten uit een warm azie, wordt vervolgd, Ingrid
-
04 Augustus 2014 - 13:51
Elise:
Indrukwekkend hoor! Je kan veel bekijken en meemaken van het leven daar, het is voor ons hier niet voor te stellen... Veel 'plezier' nog op jullie reis!
Liefs Elise -
06 Augustus 2014 - 10:19
Els:
Wat een ander leven heb je daar zeg. Je doet wel heel goed werk, veel indrukken ieder keer weer. Elke dag is een uitdaging lijkt mij. Fantastisch wat je doet.
Alle verzorging door de familie, zie je het voor je op de neon, haha. Veel plezier nog.
Groetjes voor jullie beiden, Els. -
07 Augustus 2014 - 09:47
Aline:
Wat een mooie verhalen weer, wat mogen wij dan hier blij zijn met wat we hebben. Ga zo door met het goede werk daar. En veel plezier ook op jullie vrije dagen. Liefs Aline
-
07 Augustus 2014 - 22:41
Marlies (van Gerard, Aan De Zijloever In Leiden):
Hoi Ingrid,
Zoals toegezegd volg ik je verhalen!
Voor de duidelijkheid:vlak voor je vertrek heb je mijn echtgenoot Gerard een aantal keren aan een antibiotica-infuus (!) vastgeketend. Die zijn ondertussen gestopt, maar antibiotica staat oraal ook hier nog steeds hoog genoteerd ;)
Wat een belevenissen tot nu toe; en zo te lezen draait Claudine ook goed.
Blijf genieten en 'keep up the good work'!
Ajuus, Marlies. -
25 Augustus 2014 - 20:09
Margaret:
Jeetje Ingrid en Claudine , wat een verhaal heel indrukwekkend om te lezen spreek jullie snel liefs Margaret -
28 Augustus 2014 - 16:30
Ingrid:
Hoi Marlies
Fijn dat het beter gaat met Gerard. Leuk dat jullie meelezen. Jammer dat de reis er bijna opzit. Gr en tot ziens Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
